آئب
نویسه گردانی:
ʼAʼB
آئب . [ ءِ ] (ع ص ) بازگردنده . ج ، اُوّاب ، اُیّاب .
واژه های همانند
۴۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۱ ثانیه
عائب . [ ءِ] (ع ص ) عیب کننده . || شیر خفته . (منتهی الارب ) (آنندراج ). الخاثر من اللبن . (اقرب الموارد).
عیب . [ ع َ ] (ع مص ) عیبناک گردیدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). عیب دار گشتن کالا. (از اقرب الموارد). || عیبناک گردانیدن . (از منت...
عیب . [ ع َ ] (ع اِ) آهو، مقابل فرهنگ . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). نقیصه . (اقرب الموارد). بدی . نقص . نقصان . (فرهنگ فا...
عیب . [ ی َ ] (ع اِ) ج ِ عَیبة. رجوع به عیبة شود.
عیب: نقطه ضعف، خرابی در چیزی. (le petit Robert 1) همتای پارسی این واژه ی عربی، اینهاست: آک Ak (پهلوی)، آیوک Ayuk (پهلوی: Ahuk)، جیمان jimAn (سغدی: yim...
عایب . [ ی ِ ] (ع ص ) عائب . دارای عیب .رجوع به عائب شود. || شیر خفته و دفزک .
بی عیب . [ ع َ / ع ِ ] (ص مرکب ) (از: بی + عیب ) بی نقص . (آنندراج ). سلام . سلیم . سالم . بی آهو. درست . بری . (یادداشت مؤلف ) : بپرسید دیگر که ...
عیب خر. [ ع َ / ع ِ خ َ ] (نف مرکب ) عیب خرنده . آنکه عیب و نقص را بر دیگر چیزها ترجیح دهد : عیب خرند این دو سه ناموس گربی هنر و بر هنر افسوس گر...
عیب دار. [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب دارنده . معیوب و دارای عیب . (ناظم الاطباء) : که تو هم عیب دار و عیبناکی خدا را شد سزا از عیب پاکی . ناصر...
عیب دان . [ ع َ / ع ِ ] (نف مرکب ) عیب داننده . آنکه عیب مردم شناسد. (فرهنگ فارسی معین ) : ما همه عیبیم چون یابد وصال عیب دان در بارگاه غیب...