آل عباس

آل عباس . [ ل ِ ع َب ْ با ] (اِخ ) نام بطنی از بنی هاشم از نژاد عباس بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف ، عم ّ پیغمبر خاتم (ص ). این نام گاهی بر خلفای عباسی که پس از بنی امیه خلافت یافتند اطلاق میشود. خلفای عباسی از سال 132 تا 656 هَ .ق . خلافت داشته اند. اول ایشان ابوالعباس عبداﷲبن محمدبن علی بن عبداﷲبن عباس معروف بسفاح و آخر آنان معروف به مستعصم باﷲ، و عده ٔ این خلفاء 37 تن و انقراض ایشان بر دست هلاکو نبیره ٔ چنگیز بوده است . و محل خلافت آنان ابتدا انبار و بعد کوفه و سپس بغداد بود. بنی عباس . عباسیان . خلفای عباسی :
ابوالعباس سفاح

132-136

منصور

136-158

مهدی

158-169

هادی

169-170

هارون الرشید

170-193

امین

193-198

مأمون

198-218

معتصم

218-227

واثق

227-232

متوکل

232-247

منتصر

247-248

مستعین

248-251

معتز

251-255

مهتدی

255-256

معتمد

256-279

معتضد

279-289

مکتفی

289-295

مقتدر

295-320

قاهر

320-322

راضی

322-329

متقی

329-333

مستکفی

333-334

مطیع

334-363

طایع

363-381

قادر

381-422

قائم

422-467

مقتدی

467-487

مستظهر

487-512

مسترشد

512-529

راشد

529-530

مقتفی

530-555

مستنجد

555-566

مستضی ٔ

566-575

ناصر

575-622

ظاهر

622-623

مستنصر

623-640

مستعصم

640-656