آینه
نویسه گردانی:
ʼAYNH
آینه . [ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) نقش هلال وار که بر دم طاوس است .
واژه های همانند
۴۸ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۷ ثانیه
آینه . [ ی ِ ن َ ] (ع ص ) تأنیث آین . ج ، آینات .
آینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) در کلمه ٔ هرآینه ، ظاهراً مخفف هرآیینه است و آیینه به معنی آیین یعنی صورت و گونه و سان ، و مجموع مرکب بمعنی ...
آینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) پاره های آهن که جنگجویان بر پشت و سینه و ران راست کردندی دفاع را، و ظاهراً مجموع آن را چهارآینه یا چارآیینه...
آینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) آهن مصقول و آهن پرداخت کرده و شیشه و بلور پشت بزیبق کرده که صور اشیاء خارجی در آن افتد. مرآت . آیینه . آبگین . ...
آینه . [ ی ِ ن َ / ن ِ ] (اِ) ظاهر پوست گاو از پستانها تا دُبُر. || وضع موی این قسمت از پوست در ماده گاوکه بعقیده ٔ بعض علماء فن کیفیت و چگ...
آینه، وسیله‌ای است که به علت صافی و بازتاب بالایش، بر رویهٔ خود، تصویر اجسام را نشان می‌دهد. پرتوهای نور بازتابیده از رویهٔ یک آینه در نقطه‌ای به نام ...
آینه گر. [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (ص مرکب ) سازنده ٔ آینه : شاگردی عبارت و خط تو کرده اندهم صبح آینه گر و هم شام مشک سای .کمال اسماعیل .
آینه لی .[ ی ِ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) (از: آینه + «لی »ترکی ، به معنی دارا و دارنده ) قسمی تفنگ در قدیم .
آینه ور. [ ی ِ ن َ / ن ِ وَ ] (اِخ ) قصبه ٔ ناحیه ٔ بندپی به طبرستان .
آینه گری . [ ی ِ ن َ / ن ِ گ َ ] (حامص مرکب ) حرفه ٔ آینه گر.