آیینه . [ ن َ
/ ن ِ ] (اِ) هر یک از قطعات آهنین که مبارزترین پوشیدی
: نماید ز آیینه پوشی سوار
چو آیینه ٔ تیغ در کارزار.
طاهر وحید.
ماه سر منجوق کمانش ز رخ خویش
آیینه ٔ زر بست بر این طاق مقرنس .
بدر چاچی .
و آینه در چهارآینه و چارآینه به همین معنی است .