ابراهیم بن شیرکوه

ابراهیم بن شیرکوه . [اِ م ِ ن ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن شیرکوه بن شادی بن ایوب بن شادی بن مروان ، صاحب حمص . در 636 هَ .ق . پس از وفات پدر بمسند امارت نشست و در 638 با خوارزمیان که باطراف ولایت سوریه تجاوز کرده بودند بمحاربه پرداخت و عساکر حلب نیز با وی همدست شده خوارزمیان را مغلوب کرده و تا سوی دیگر فرات براند و اسرای حلب را که از جمله ٔ آنان ملک معظم تورانشاه پسر ناصر صلاح الدین بود مستخلص کرده و بعسکر حلب بازفرستاد. در این جنگ عساکر حلب رقه و رها و سروج را تسخیر کردند و ابراهیم بن شیرکوه نیز خابور را بضبط خویش درآورد. بار دیگر در 640 خوارزمیان با صاحب میافارقین مظفر غازی متفق شده بحدود او تجاوز کردند، این بار نیز با همدستی سپاه حلب ابراهیم بر خوارزمیان فائق آمد و در جنگی که میان صالح ایوب صاحب مصر و صالح اسماعیل صاحب دمشق درگرفت صالح اسماعیل از ابراهیم استمداد کرد و در این جنگ عساکر مصر غالب شده سپاه اسماعیل و ابراهیم را محاصره کردند و عاقبت با شرائطی این جنگ بصلح خاتمه یافت . در 644 ابراهیم از حمص و صالح ایوب از مصر بر خوارزمیان تاخته و آنان را یکبارگی مغلوب و مضمحل کردندو صالح ایوب از این معنی سخت خرسند شده و ابراهیم را به مصر دعوت کرد، ابراهیم در این سفر در دمشق درگذشت . جنازه ٔ او را بحمص عودت داده در آنجا بخاک سپردند و پسرش مظفرالدین موسی بجای پدر امارت حمص یافت .