ابراهیم بن ماهان

ابراهیم بن ماهان . [ اِ م ِ ن ِ ] (اِخ ) مکنی به ابواسحاق بن بهمن بن یسک ارّجانی ، مشهور به ندیم موصلی . و کلمه ٔ ماهان را سپس به میمون تبدیل کرده و ابراهیم بن میمون موصلی گفته اند. ماهان پدر ابراهیم ازارجان بکوفه هجرت کرد و ابراهیم 125 هَ .ق . در کوفه متولد شد. اصل این خاندان از دوده ٔ بزرگی ایرانیست .و اسحاق معروف پسر ابراهیم گوید: ما ایرانی باشیم از مردم ارجان از موالی حنظلیین و آنان را نزد ما ضیاعی بود. پس از آن ابراهیم بموصل رفته مدتی به آنجا اقامت گزید و شهرت او بموصلی از اینجاست . ابراهیم موسیقی و غنا را از استادان ایرانی فراگرفت و در غنا و اختراع الحان بزمان خویش نظیر نداشته و در کلیه ٔ این فنون استادی بی عدیل بوده است . او شوهرخواهر زلزل رازی است و گویند آنگاه که زلزل می نواخت و ابراهیم می سرود مجلس باهتزاز می آمد و نخستین خلیفه که غناء او شنوده مهدی بن المنصور است و بروزگار مهدی و هادی و بالخاصه هرون ابراهیم را در دربار مقامی عالی بوده است . وفات او در 64 سالگی به بغداد به سال 188 روی داد.