ابله
نویسه گردانی:
ʼBLH
ابله . [ اَ ب ِ ل َ / ل ِ ] (اِ) دمیدگی که ازکثرت کار بر دست و از بسیاری مشی در پای افتد. (مؤید الفضلاء). و ظاهراً این لفظ صورتی از آبله باشد.
واژه های همانند
۳۵ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۹ ثانیه
آبله ٔ فرنگ . [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نار افرنجیه . ارمنی دانه . کوفت . آتشک . (از مجمعالجوامع). سیفلیس .
آبله ٔ گاوی . [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آبله ای است که بیشتر روی پستانهای گاو میزند که از ترشح دانه های آن مایه ٔ آبله ...
آبله ٔ گوسفند. [ ب ِ ل َ / ل ِ ی ِ ف َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اَمیهه . نَبَخ . نَبْخ .
آبله برآوردن .[ ب ِ ل َ / ل ِ ب َ وَ دَ ] (مص مرکب ) انتبار. تنفط.
آبله نشان شدن . [ ب ِ ل َ / ل ِ ن ِ ش ُ دَ ] (مص مرکب ) نشان آبله و مانند آن بر بشره پیدا آمدن . مجدر شدن .