ابن ابی الدنیا

ابن ابی الدنیا. [ اِ ن ُ اَ بِدْ دُن ْ ] (اِخ ) عبیداﷲبن محمدبن عبید، مکنی به ابوبکر مؤدب و معلم المکتفی خلیفه ٔ عباسی . زاهد و وَرِع و عالم به اخبار و روایات بود. متولد به سال 208 هَ .ق . و در سال 288 یا 281 درگذشته است . از کتب اوست : کتاب مکایدالشیطان . کتاب الحلم . کتاب فقه النبی علیه السلام . کتاب ذم الملاهی . کتاب ذم الفحش . کتاب العفو. کتاب ذم المسکر. کتاب التوکید. کتاب فضل شهر رمضان . کتاب صدقةالفطر. کتاب الفرج بعد الشدة. کتاب الاشراف . کتاب مکارم الاخلاق . کتاب العظمة. کتاب من عاش بعد الموت . کتاب العقل و فضائله . کتاب قصرالامل . کتاب الیقین . کتاب الشکر. کتاب قری الضیف . کتاب ذم الدنیا. کتاب الجوع . کتاب الرقة و البکاء. کتاب الصمت . کتاب قضاءالحوائج و غیره . و ابن الندیم در الفهرست بیش از سی کتاب از او نام برده است . و او قریشی بود به ولاء. و اکثر کتب او در کتابخانه های اروپا موجود است .