ابن شهاب
نویسه گردانی:
ʼBN ŠHAB
ابن شهاب . [ اِ ن ُ ش َ / ش ِ ] (اِخ ) ابوالطیب ابراهیم بن محمدبن الشهاب . متکلم معتزلی ، شاگرد بلخی و خیاط و غیر آن دو. وفات او بعد از 350 هَ .ق . است در سن پیری . و او راست : کتاب مجالس الفقهاء و مناظراتهم قرب چهارصد ورقه . (ابن الندیم ).
واژه های همانند
۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
ابن شهاب . [ اِ ن ُ ش َ/ ش ِ ] (اِخ ) ابوبکر محمدبن مسلم زهری . محدث تابعی . او از ده تن از اصحاب رسول صلی اﷲعلیه وآله روایت دارد. وفات 124 ...