ابن عامر
نویسه گردانی:
ʼBN ʽAMR
ابن عامر. [ اِ ن ُ م ِ ] (اِخ ) مکنی به ابوعمران عبداﷲبن عامر یحصبی ، از مردم دمشق . وفات 118 هَ .ق . یکی از قراء سبعه . گویند قرآن را از عثمان بن عفان فراگرفت . و بصحبت گروهی از صحابه ٔ رسول صلوات اﷲعلیه رسید. او از طبقه ٔ اولی تابعین است و از جماعتی از صحابه روایت کند، ازجمله واثلةبن اسقع و فضالةبن عبید و معاویةبن ابی سفیان . او راست : کتاب مقطوع القرآن و موصوله . و کتاب اختلاف مصاحف الشام و الحجاز و العراق . (ابن الندیم ).
واژه های همانند
۱۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۳۰ ثانیه
المنصور محمد بن ابى عامر، حاجب قدرتمند هشام(المؤید) خلیفهى اموى اندلس (خلافت 366 - 399ق) بود. دوران او مقارن است با آغاز ضعف نظامى و آشفتگى و هرج و م...