ابن کثیر. [ اِ ن ُ ک َ] (اِخ ) عمادالدین ابوالفداء اسماعیل بن کثیر قرشی بُصروی
۞ شافعی . از پیروان ابن تیمیه . مولد او در سال
701 هَ .ق . به دمشق و وفات به
774 بوده است . در دمشق کسب علم و استماع حدیث کرده و در
748 بمسجد ام صالح و سپس در اشرفیه درس گفته است . او را تفسیری است بر قرآن کریم و چند کتاب در علم حدیث و تاریخی موسوم به البدایة و النهایه مشتمل بر وقایع عالم تا دو سال قبل از مرگ خود یعنی
772. این تاریخ تا
738 ملخص تاریخ برزالی و در مجموع آن بقول صاحب کشف الظنون اعتماد مؤلف بر کتاب و سنت است .