ابوحمزه
نویسه گردانی:
ʼBWḤMZH
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) صوفی خراسانی محمدبن ابراهیم . یکی از مشایخ صوفیه . اصل او از نیشابور و از اصحاب جنید است و صحبت جمعی دیگر از اکابر متصوفه نیز از قبیل ابوتراب نخشبی و ابوسعید خراز دریافته است . او راست : کتاب المنتمین [ کذا ] امن السیاح و العباد والمتصوفین . وفات او به سال 309 هَ . ق . در نیشابور و مدفن وی بجوار گور ابوحفص حداد است . رجوع به ابوحمزه ٔ خراسانی در تذکرةالاولیاء و هجویری و نامه ٔ دانشوران ج 3 ص 19 شود.
واژه های همانند
۴۱ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۶ ثانیه
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) سعدبن عبیده . تابعی است .
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) سوار. تابعی است و از طارق بن شهاب روایت کند.
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) سوار. تابعی است و از عبدالرحمن بن ابی بکره روایت کند.
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) سواربن داودبن سوار. تابعی است و وکیع از او روایت کند.
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) سیار. محدث است .
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) صاحب ابراهیم . محدث و متروک الحدیث است .
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) صبیح الثعلبی . محدث است .
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) طلحةبن یزید کوفی . محدث است .
ابوحمزه . [ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) عبدالرحمن بن ابی عبداﷲ. تابعی است و شعبه و ابوالحکم سیاربن ابی سیار از وی روایت کنند.
ابوحمزه .[ اَ ح َ زَ ] (اِخ ) عبدالرحمن بن کیسان . محدث است .