احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [اَ م َ ] (اِخ ) ابن حسین بن احمدبن معالی بن منصوربن علی خباز اربلی موصلی ضریر مکنی به ابوالعباس نحوی و ملقب بشمس الدین . مشهور به ابن خباز. وفات او بسال 637 یا 639 هَ . ق . در موصل بود. وی استادی بارع در نحو، و در لغت و عروض و فرائض علامه ٔ زمان خویش بود و او را مصنفات سودمند است . و از جمله : کتاب النهایة درنحو. کتاب شرح الفیه ٔ ابن معطی و آن موسوم است به الغرة المخفیة فی شرح الدرة الالفیة. و شرح مقدمه ٔ جزولیه ٔ جزولی . شرح میزان ابن انباری . و النظم الفرید فی نثرالنقید. و شرح اللمع. رجوع به ص 143 ج 1 و ص 622 ج 2 کشف الظنون چ 1 استانبول و ص 85 روضات الجنات شود.
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۱.۸۹ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قدوری . رجوع به ابوالحسین قدوری و قدوری ... شود. و او راست : مختصر القدوری فی فروع الحنفیه الکتاب فی المذهب ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قراریطی ، مکنی به ابواسحاق . او وزیر متقی عباسی بود و در 331 هَ .ق . ناصرالدولةبن حمدان ، او را گرفته و جای ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قرطبی .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قرطبی . بزرگترین ِ مشایخ ابن حزم . وفات او401 هَ .ق . بود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قسطلی .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قمولی مصری ، ملقب به نجم الدین . او راست : البحرالمحیط فی شرح الوسیط. جواهرالبحر. شرح بر کافیه ٔ ابن الحاجب م...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قومسانی ، مکنی به ابوعلی . صاحب کرامات . قبر او به انبط قریه ای بهمدان است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قیسی حناوی مالکی ، مکنی به ابوالعباس شهاب الدین . متوفی به سال 838 هَ .ق . او راست : الدرةالمضیئة فی علم ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد قیسی قرطبی .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد الکاتب . ابوعبیداﷲ محمدبن عمران المرزبانی در الموشح از وی روایت کرده است . (الموشح چ مصر ص 61 و 350).