احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن نعمة، مکنی به ابوالعباس . محدث و فقیهی بمائه ٔ هفتم هجری . او در حدیث شاگرد سخاوی و ابن صلاح و در فقه تلمیذ ابن عبدالسلام بود و به دمشق میزیست و منصب خطابه و تدریس داشت . او راست کتابی در اصول . وفات وی بسال 694 هَ .ق . بود.
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۴.۱۰ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ](اِخ ) ابن صالح بن شیرزاد کاتب . خوندمیر در دستورالوزراء (ص 72 آرد) که : احمدبن صالح بن شیرزاد و جعفربن محمد در زمان المستعین با...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صالح بن محمدبن صالح تمیمی آبسکونی مکنی به ابوالعلاء. رجوع به ابوالعلاء آبسکونی ... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صالح زهری بقاعی دمشقی . او راست : عمدة. وفات وی 795 هَ . ق . بود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صالح (شیخ ) ابوزید عبدالرحمان نقاوی بجائی مکنی به ابوالعباس . او راست : الانوارالمبتلجة فی بسط اسرارالمنفرجة.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صالح طبری مکنی به ابوجعفرمحدث است . متوفی به سال 248 هَ . ق .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن الصباح . ابوعبیداﷲ محمدبن عمران المرزبانی در الموشح از وی روایت کرده است . (الموشح چ مصر ص 197).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صبیح . رجوع به احمدبن عثمان بن ابراهیم ... شود.
احمد.[ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صدر حریری ملقب به استاذ. او راست : محاکمة بین یوسف القره باغی والحسین الخلخالی .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن صدقة الصیرفی المصری المتوفی بسنه 905 هَ . ق . او راست : نظم ارشاد اسماعیل بن ابی بکربن مقری و شرح نخبه ٔ ابن حج...
احمد. [ اَ م َ] (اِخ ) ابن الصفار. رجوع به احمدبن عبداﷲبن عمر و احمدبن عبداﷲ معروف به ابن الصفار، و ابن الصفار شود.