احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (بک ) الحسینی (1271 - 1332هَ . ق .) شهاب الدین احمدبن احمدبن یوسف الحسینی الشافعی . او را سوای کتب مطبوعه تصنیفی جلیل است در 24 مجلد که به دارالکتب المصریة سپرده است و آن موسوم به رشدالانام لبرء ام الامام و هو شرح علی قسم العبادات من کتاب الاُم الامام الشافعی . و او راست : اعلام الباحث بقبح أم الخبائث أقام فیه الادلة العلمیة علی ضرر المسکرات والادلة الکتابیة من الکتاب و السنة علی تحریمها. طبع مصر بسال 1327 هَ . ق . و بهجةالمشتاق فی بیان حکم زکاة اَموال الاوراق . بحث فیه عن الاوراق المستعملة فی المعاملة المسماة باوراق البانک نوت و عن حکم الزکاة فیها. طبع مطبعه ٔ کردستان سال 1329 هَ . ق . و البیان فی بسال أصل تکوین الانسان ذکر فیه کلام الاطباء فی بیان کیفیة التناسل . طبع مطبعه ٔ کردستان سال 1328 هَ . ق . و تبیان التعلیم فی حکم غیرالمبدؤ ببسم اﷲ الرحمن الرحیم . طبع مطبعه ٔ المیمنیه سال 1327 هَ . ق . و تحفة الرأی السدید الاحمد لضیاء التقلید و المجتهد. و رسالة فی الاصول طبع مطبعه ٔ کردستان در سال 1326 هَ . ق . و الدرة فی بیان حکم الجرة و حکم القی و المرة (فقه شافعی ) طبع مصر به سال 1331 هَ . ق . و دفع الخیالات فی رد ما جاء علی القول الوضاح من المفتریات و بهامشه القول الوضاح فی ان الأکل من الاضحیةالمعینة بالجعل منه سنة و منه مباح . طبع مطبعه ٔ دارالکتب سال 1331هَ . ق . و دلیل المسافر فی بیان ما اختص هو به من العبادة صلوةً و صوماً و ما یتعلق بذالک و بهشامه القول الفصل فی قیام الفرع مقام الأصل . طبع مطبعه ٔ بولاق به سال 1319 هَ . ق . والقول الفصل فی قیام الفرع مقام الاصل مطبوع مصر به سال 1315 هَ . ق . و بهامش آن دلیل المسافر است و الوضاح من أن الاکل فی الاضحیة المعینة بالجعل منه سنة و منه مباح ُ و بهامش آن دفع الخیالات طبع بولاق به سال 1322 هَ . ق ./ 1893 م . و کشف الستار عن حکم صلاة القابض علی المستجمر بالأحجار (فقه شافعی ). طبع مطبعه ٔ کردستان به سال 1326 هَ . ق . ونهایة الاحکام فی بیان ماللنیة من الأحکام (فقه شافعی ) طبع بولاق به سال 1320 هَ . ق . (معجم المطبوعات ).
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۲.۸۱ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن دلان . افسانه نویسی از مسلمانان . (از ابن الندیم ).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ربیخ مکنی به ابوسعید از مردم شرمقان اسفرایین . محدث است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن رستم بن یزدبان طبری . رجوع به ابوجعفر احمدبن رستم بن یزدبان طبری شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )ابن محمدبن رستم المدینی . مکنی به ابوعلی یکی از بزرگان رجال اصفهان . او در زمان المقتدر باﷲ میزیست و وی بر بنای جا...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن زئبقه ٔ تمّار. محدث است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن زکریا. مکنی به ابوالعباس . اصلش از مردم نسای خراسان و ساکن مصر بود نقل احوال وی را از کتاب شیخ الاسلا...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن زکریای تلمسانی مکنی به ابوالعباس . او راست : بغیة الطالب فی شرح عقیدة ابن الحاجب .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن زیاد. ابوعبیداﷲ محمدبن عمران المرزبانی در الموشح از وی روایت کرده است . (الموشح چ مصر ص 333 و 342).
احمد. [ اَ م َ] (اِخ ) ابن محمدبن زیاد غزی معروف به ابن اعرابی مکنی به ابوسعید محدث صوفی از مردم بصره نزیل مکه . یکی از کبار اصحاب جنی...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن زیدونه ٔ کاتب . بعربی شعر می گفته و دیوان او سی ورقه است . (ابن الندیم ).