احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (بک ) الحسینی (1271 - 1332هَ . ق .) شهاب الدین احمدبن احمدبن یوسف الحسینی الشافعی . او را سوای کتب مطبوعه تصنیفی جلیل است در 24 مجلد که به دارالکتب المصریة سپرده است و آن موسوم به رشدالانام لبرء ام الامام و هو شرح علی قسم العبادات من کتاب الاُم الامام الشافعی . و او راست : اعلام الباحث بقبح أم الخبائث أقام فیه الادلة العلمیة علی ضرر المسکرات والادلة الکتابیة من الکتاب و السنة علی تحریمها. طبع مصر بسال 1327 هَ . ق . و بهجةالمشتاق فی بیان حکم زکاة اَموال الاوراق . بحث فیه عن الاوراق المستعملة فی المعاملة المسماة باوراق البانک نوت و عن حکم الزکاة فیها. طبع مطبعه ٔ کردستان سال 1329 هَ . ق . و البیان فی بسال أصل تکوین الانسان ذکر فیه کلام الاطباء فی بیان کیفیة التناسل . طبع مطبعه ٔ کردستان سال 1328 هَ . ق . و تبیان التعلیم فی حکم غیرالمبدؤ ببسم اﷲ الرحمن الرحیم . طبع مطبعه ٔ المیمنیه سال 1327 هَ . ق . و تحفة الرأی السدید الاحمد لضیاء التقلید و المجتهد. و رسالة فی الاصول طبع مطبعه ٔ کردستان در سال 1326 هَ . ق . و الدرة فی بیان حکم الجرة و حکم القی و المرة (فقه شافعی ) طبع مصر به سال 1331 هَ . ق . و دفع الخیالات فی رد ما جاء علی القول الوضاح من المفتریات و بهامشه القول الوضاح فی ان الأکل من الاضحیةالمعینة بالجعل منه سنة و منه مباح . طبع مطبعه ٔ دارالکتب سال 1331هَ . ق . و دلیل المسافر فی بیان ما اختص هو به من العبادة صلوةً و صوماً و ما یتعلق بذالک و بهشامه القول الفصل فی قیام الفرع مقام الأصل . طبع مطبعه ٔ بولاق به سال 1319 هَ . ق . والقول الفصل فی قیام الفرع مقام الاصل مطبوع مصر به سال 1315 هَ . ق . و بهامش آن دلیل المسافر است و الوضاح من أن الاکل فی الاضحیة المعینة بالجعل منه سنة و منه مباح ُ و بهامش آن دفع الخیالات طبع بولاق به سال 1322 هَ . ق ./ 1893 م . و کشف الستار عن حکم صلاة القابض علی المستجمر بالأحجار (فقه شافعی ). طبع مطبعه ٔ کردستان به سال 1326 هَ . ق . ونهایة الاحکام فی بیان ماللنیة من الأحکام (فقه شافعی ) طبع بولاق به سال 1320 هَ . ق . (معجم المطبوعات ).
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۱.۴۸ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد هائم ، ملقب بشهاب الدین . او راست : قواعد منظومه . وفات وی به سال 887 هَ .ق . بود. و در کشف الظنون باز به نا...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد هروی ، مکنی به ابوعبید. رجوع به ابوعبید احمدبن محمد هروی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد همدانی . رجوع به ابن فقیه همدانی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمد یشکری ، ملقب به ابوالعباس . او راست : الیشکریات .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمود. او راست : اختصار عین الحقائق عثمان بن علی زیلعی .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمود، مکنی به ابوالفضل . مافروخی در محاسن خود (ص 33) ذکر او در زمره ٔ متقدمین اهل ادب اصفهان آورده است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمود سیواسی ، ملقب بشهاب الدین . متوفی به سال 803 هَ .ق . او راست : عیون التفاسیر للفضلاء و السماسیر. رسالةالنجاة م...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمود شمعی . محدث است .
احمد. [اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمود، مشهور بقاضی زاده . ادیب و متکلمی ماهر در فنون حکمت و ریاضی . او راست تعلیقاتی لطیفه بر تفسیر قاضی و بر الهیا...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن محمدبن ابی بکر صابونی بخاری حنفی ، مکنی به ابوبکر و ملقب به ابوالمحامد نورالدین . او راست : کفایة فی الهدایة در عل...