احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (بک ) الحسینی (1271 - 1332هَ . ق .) شهاب الدین احمدبن احمدبن یوسف الحسینی الشافعی . او را سوای کتب مطبوعه تصنیفی جلیل است در 24 مجلد که به دارالکتب المصریة سپرده است و آن موسوم به رشدالانام لبرء ام الامام و هو شرح علی قسم العبادات من کتاب الاُم الامام الشافعی . و او راست : اعلام الباحث بقبح أم الخبائث أقام فیه الادلة العلمیة علی ضرر المسکرات والادلة الکتابیة من الکتاب و السنة علی تحریمها. طبع مصر بسال 1327 هَ . ق . و بهجةالمشتاق فی بیان حکم زکاة اَموال الاوراق . بحث فیه عن الاوراق المستعملة فی المعاملة المسماة باوراق البانک نوت و عن حکم الزکاة فیها. طبع مطبعه ٔ کردستان سال 1329 هَ . ق . و البیان فی بسال أصل تکوین الانسان ذکر فیه کلام الاطباء فی بیان کیفیة التناسل . طبع مطبعه ٔ کردستان سال 1328 هَ . ق . و تبیان التعلیم فی حکم غیرالمبدؤ ببسم اﷲ الرحمن الرحیم . طبع مطبعه ٔ المیمنیه سال 1327 هَ . ق . و تحفة الرأی السدید الاحمد لضیاء التقلید و المجتهد. و رسالة فی الاصول طبع مطبعه ٔ کردستان در سال 1326 هَ . ق . و الدرة فی بیان حکم الجرة و حکم القی و المرة (فقه شافعی ) طبع مصر به سال 1331 هَ . ق . و دفع الخیالات فی رد ما جاء علی القول الوضاح من المفتریات و بهامشه القول الوضاح فی ان الأکل من الاضحیةالمعینة بالجعل منه سنة و منه مباح . طبع مطبعه ٔ دارالکتب سال 1331هَ . ق . و دلیل المسافر فی بیان ما اختص هو به من العبادة صلوةً و صوماً و ما یتعلق بذالک و بهشامه القول الفصل فی قیام الفرع مقام الأصل . طبع مطبعه ٔ بولاق به سال 1319 هَ . ق . والقول الفصل فی قیام الفرع مقام الاصل مطبوع مصر به سال 1315 هَ . ق . و بهامش آن دلیل المسافر است و الوضاح من أن الاکل فی الاضحیة المعینة بالجعل منه سنة و منه مباح ُ و بهامش آن دفع الخیالات طبع بولاق به سال 1322 هَ . ق ./ 1893 م . و کشف الستار عن حکم صلاة القابض علی المستجمر بالأحجار (فقه شافعی ). طبع مطبعه ٔ کردستان به سال 1326 هَ . ق . ونهایة الاحکام فی بیان ماللنیة من الأحکام (فقه شافعی ) طبع بولاق به سال 1320 هَ . ق . (معجم المطبوعات ).
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۱.۳۶ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بکر سبعی . محدث است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بکرالعبدی مکنی به ابوطالب . صاحب کتاب شرح ایضاح ابوعلی فارسی . او عالمی نحوی و لغوی و قیم بقیاس و افتنان در ...
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بکر مغربی . او راست ارجوزه ای در حدیث به نام معلم الطلاّب بما للاحادیث من الالقاب . (کشف الظنون ).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بَکروُن . از مردم دَسکره ، دهی به نهرالملک و او شیخ خطیب بغدادی است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بکیر الاسدی . ابوعبیداﷲ محمدبن عمران المرزبانی در الموشح از او روایت کرده است . (الموشح چ مصر ص 195).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بُن ّ. محدث است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن البنّاء. رجوع به ابن البنّاء، و احمدبن عثمان بن بناء ازدی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بندار الاَّذری . رجوع به ص 11 کتاب محاسن اصفهان مافروخی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بندار سفار. محدّث و فقیهی اصفهانی است . متوفی به سال 354 هَ . ق .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) ابن بویه ابوشجاع بن فناخسرو مکنی به ابوالحسین ۞ . و ملقب به معزالدوله و منبوز به اقطع برادر عمادالدوله علی و رکن ا...