احمد
نویسه گردانی:
ʼḤMD
احمد.[ اَ م َ ] (اِخ ) النجاری . الشیخ احمدبن احمد النجاری الدمیاطی الحقناوی الشافعی الخلوتی المصیلیحی . او راست : انوارالبصائر فی الصلوة علی أفضل القبائل و العشائر. طبع مصر سال 1260 هَ . ق . و حاشیة علی شرح الاجرومیة للشیخ حسن الکفراوی ، طبع مصر بسال 1282. و نیز در هامش شرح الاجرومیة للشیخ حسن الکفراوی در بولاق بسال 1284 بطبع رسیده است . و سعادة الدارین منحة سیدالکونین و آن قصیده ای است طویل و مطلع آن این است :
الحمدللّه أهل العشق ما انفصلوا
ثم الصلاة علی المختار ما اتصلوا.
طبع مطبعة العلمیة سال 1310. والعطیة المحمدیة فی قصة خیرالبریة. چاپ سنگی مطبعه ٔ شرف بسال 1313. و قرة الابصار بشرح منطومة الاستغفار که سید مصطفی البکری آنرا منظوم کرده است ، چاپ سنگی مصر بسال 1281. قصة مولد المصطفی المسماة بأنظر العقود علی بهجة الودود فی فضل اشرف مولودو آن حاشیه ای است بر رساله ای از خود مؤلف ، چاپ سنگی مصر بسال 1283. نور البصائر و کشف الکروب فی مولد و شمائل و معجزات الحبیب المحبوب ، طبع بولاق سال 1296. (معجم المطبوعات ).
واژه های همانند
۳,۱۷۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۷۷ ثانیه
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب بن جمال عبداﷲ بن احمدبن علی فاکهی . او راست : مجیب الندا که در سال 924 هَ . ق . از آن فراغت یافته است .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب بن محمد حجازی . او راست : کتاب الالغاز. وفات او بسال 875 هَ . ق . بود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب بن محمدبن عبدالسلام . او راست : القول الناصر فی رد خباط علی بن ناصر. وفات او بسال 931 هَ . ق . بود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (شهاب ...) ابن محمدبن علی مصری . او راست : النصیحة بما ابدته القریحة. وفات بسال 931 هَ . ق . (کشف الظنون ).
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب حصکفی رجوع به احمدبن محمد... شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) (قاضی ) شهاب الدین . وی قاضی جمشکزک بود. او راست : منظومه ای فارسی موسوم به زهرةالادب در لغت .
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به ابن فرح و رجوع به احمدبن فرح اشبیلی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن ابراهیم عینتابی شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ ) شهاب الدین . رجوع به احمدبن ابی بکربن زید شود.
احمد. [ اَ م َ ] (اِخ )شهاب الدین . رجوع به احمدبن ابی بکربن محمد... شود.