احمدپارینه . [ اَ م َ دِ ن َ
/ ن ِ ] (ترکیب وصفی ، ضمیر مبهم مرکب ) همان کس بی تغییری در خَلق و خُلق .
-
امثال :
من همان احمد پارینه که هستم هستم : گفتمت امسال شوی به ز پار
رو که همان احمد پارینه ای .
سنائی .
توبه ز می کرده بود دل ، چو تو ساقی شدی
باز همان حال شد احمد پارینه را.
امیرخسرو.