اسباط. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ سِبط. پسران پسر و پسران دختر. (غیاث ). فرزندان فرزند. || امم . || گروه ها از یهود.
-
اسباط بنی اسرائیل ؛
۞ قبایل آن . (منتهی الارب ). فرزندان یعقوب پیغمبر علیه السلام . (مهذب الاسماء). امت موسی (ع ) زیرا که امت او اولاد دوازده پسر یعقوب (ع ) بود. استعمال لفظ اسباط در اولاد یعقوب مثل استعمال لفظقبایل است در بنی اسماعیل و تسمیه ٔ اینان به اسباط وتسمیه ٔ آنان به قبائل برای آنست تا فرق باشد میان فرزندان اسماعیل و فرزندان اسحاق (ع ). (غیاث اللغات ).اسباط یعقوب ؛ دوازده پسر او: یوسف . بن یامین . یسّاخر(یسّاکار). یهودا. شمعون . لاوی (لیوی ). جادیه (گاد).ازّیر (آشیر). زبولون . نفتالی . روبن . دان . و قبایل دوازده گانه که از نسل این دوازده تنند نیز به اسباط بنی اسرائیل نامیده میشوند: قولوا آمنا باﷲ و ما انزل الینا و ما انزل الی ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و الاسباط و ما اوتی موسی و عیسی و ما اوتی النبیون من ربهم لانفرق بین احد منهم و نحن له مسلمون . (قرآن
136/2). و رجوع به عقد الفرید ج
2 ص
238 ،
239 وج
7 ص
298 شود.
|| ج ِ سَبط. گیاهان تر و تازه ٔ نصی .