استان . [ اِ ] (نف مرخم ) مخفّف استاننده . گیرنده
: من زکوةاِستان و او در قحطسال
هم بصاعی باد می پیمود و بس .
خاقانی .
|| (اِمص ) در دادو استان ، بمعنی داد و ستد آمده
: اوفوا الکیل و المیزان بالقسط... (قرآن
152/6). اوفوا الکیل ؛مکیال و میزان راست کنید یعنی آنچه پیمائی و آنچه سنجی تمام بدهی ... ایفا در متاع باشد و ایفا تمام بدادن باشد و استیفا تمام بستدن باشد و وفا تمامی باشد و وافی تمام باشد. بالقسط؛ ای بالعدل ؛ بداد و استان و راستی . (تفسیر ابوالفتوح رازی چ
1 ج
2 ص
351،
355 و
356).