استانه . [ اَ ن َ
/ ن ِ ] (اِ) به معنی استان است که جای خواب و آرامگاه باشد. (برهان ) (جهانگیری )
: گوئی از توبه بسازم خانه ای
در زمستان باشدم استانه ای .
مولوی .
|| عتبه . جناب . آستانه
: پشت خم داد و نهاد از قبل خدمت و عذر
روی افروخته از شرم بر استانه ٔ در.
سنائی .
یارت ای بت صدر دارد زآن عزیز است و تو زآن
در لگدکوب همه خلقی که در استانه ای .
سنائی .