اسر. [ اَ س ُ] (از سانسکریت ، اِ) (از سانسکریت اسوره
۞ ) بیرونی در تحقیق ماللهند، در عنوان «فی اجناس الخلائق و اسمائهم » آورده : الایمان و الفضیلة من الروحانیین فی دیو و لهذا صار من یجانسهم من الانس مؤمناً باﷲ معتصماً به مشتاقاً الیه و الکفر و الرذیلة فی الشیاطین المسمّین اسر و راکشس و من شابههم من الانس کان کافراً باﷲ غیرملتفت الی اوامره ... (تحقیق ماللهند چ زاخائو ص
44 س
8 و ص
123 س
15 و ص
166 س
2 و ص
168 س
15). و رجوع بفهرست آن کتاب شود.