اسماعیل افندی

اسماعیل افندی . [ اِ اَ ف َ] (اِخ ) مکنی به ابواسحاق بن ابراهیم افندی علائیه ٔ (قاضی عسکر روم ایلی ). یکی از علما و دانشمندان عثمانی . وی در دوره ٔ سلطان احمدخان ثالث مسند مشیخت اسلامی داشت . مولد وی سال 1055 هَ . ق . است . تحصیلات خود را نزد قاضی عسکر قدری افندی به اتمام رسانده در سال 1084 بدرجه ٔ مدرسی نائل شد و بعد رئیس دفتر و سپس مأمورخلاصه نویسی در محکمه گردید و نائب مناب محمودپاشا و متصدی وظائف تقسیم در استانبول و در سال 1104 از دارالحدیث سلیمانی بقضاوت حلب منصوب شد. در سال 1110 قاضی بروسه و در سال 1116 با رتبه ٔ مکه ٔ مکرمه ٔ قاضی مصر و در سنه ٔ 1118 قاضی مکه و در سال 1120 قاضی استانبول بود و در تاریخ 1122 در آناطولی و در 1123 در روم ایلی سمت قاضی عسکری داشت . عاقبت در ذیحجه ٔ 1128 به مسند مشیخت ترفیع یافت و قریب 16 ماه در مقام فتوی ماند و در جمادی الثانی سال 1130 معزول و به سینوب تبعید شد. سپس او را به استانبول عودت دادند و در ذیحجه ٔ سنه ٔ 1137 درگذشت . وی شخصی عالم و فاضل بود. در جوار سلطان سلیم در خانه ای که زادگاهش بود مسجدی بشکل و طول و عرض و ارتفاع کعبه ٔ مکرمه بنا کرد و جنب همین مسجد یک مکتب و یک دارالحدیث و یک متوضا (فواره هابرای وضو گرفتن ) هم بساخت و خود با دو پسر خویش اسحاق و اسعدافندی که نیز به مسند مشیخت ترفیع یافته بودند در جوار همین مسجد دفن شده اند. او گاهی شعر هم میگفت . تخلص وی نعیم بوده است . (قاموس الاعلام ترکی ).