اصحاب اخوان الصفا

اصحاب اخوان الصفا. [ اَ ب ِ اِخ ْ نُص ْ ص َ ] (اِخ ) گروهی از دانشمندان بزرگ اسلام که در اواسطقرن چهارم هجری انجمنی مخفی در بصره و بغداد تشکیل دادند و هدف آنان نشر فلسفه در میان مسلمانان بود تااز این راه خرافات و اوهامی را که با اسلام درآمیخته بود از آن بزدایند. نام های این گروه که بیشتر آنان ایرانی بودند برحسب گفتار ابوحیان توحیدی چنین است : 1 - ابوسلیمان محمدبن معشر بستی ، معروف به مقدسی . 2 - ابوالحسن علی بن هارون زنجانی . 3 - ابومحمد مهرجانی . 4 - عوفی . 5 - زیدبن رفاعه . دیگران نیز نامهای آنان را بصورت های دیگر آورده اند. رجوع به اخوان الصفا درهمین لغت نامه و تتمة صوان الحکمة ص 64 ببعد (حاشیه ) و تاریخ علوم عقلی در اسلام تألیف ذبیح اﷲ صفا شود.