اضم
نویسه گردانی:
ʼḌM
اضم . [ اِ ض َ ] (اِخ ) گفته اند: اضم وادیی است ازآن ِ اشجع و جهینة. (از معجم البلدان ).
واژه های همانند
۵۷ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۳ ثانیه
ازم . [ اَ ] (ع مص ) سخت گزیدن بتمام دهن . (منتهی الارب ). || گرفتن بدندان . بدندان گرفتن . (زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ): ازم الفرس علی ...
ازم . [ اَ ] (ع اِ) نوعی از گیسوی تافته . (منتهی الارب ).
ازم . [ اَ زَ ] (ع اِ) ج ِ اَزمه .
ازم . [ اِ زَ ] (ع اِ) ج ِ اَزمه .
ازم . [ اُ زُ ] (ع اِ) ج ِ ازوم . دندانهای نیش .
ازم . [ اُزْ زَ ] (ع اِ) ج ِ آزِم . دندانهای نیش .
ازم . [ اُزُ ] (ترکی ، اِ) انگور. (غیاث اللغات ) : آن یکی کز ترک بد گفت ای گزم من نمی خواهم عنب ، خواهم اُزُم .مولوی .
ازم . [ اَ ] (اِخ ) ناحیه ای از نواحی سیراف ، دارای آبهای شیرین و هوای نیک و بدانجا منسوبست بحربن یحیی بن بحر الازمی الفارسی و حسن بن علی...
عضم . [ ع َ] (ع اِ) قبضه ٔ کمان . (منتهی الارب ). مقبض قوس . (اقرب الموارد). ج ، عِضام . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || سرآماج و بیل گندم پا...
عضم . [ ع ُ ] (ع اِ) ج ِ عَضم . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به عَضم شود.