الفت اﷲ آبادی . [ اُ ف َ ت ِ اَل ْ لاه ] (اِخ ) میرمحمد حنیف (خفیف ) متوفی به سال
1130 هَ . ق . برادر بزرگ سیدمحمد افضل ثابت اﷲآبادی . سید ثابت در تاریخ وفات الفت این مصراع را: «حیف الفت در جهان باقی نماند» سروده است . این رباعی از الفت است :
فریادرسا! دمی که محشر باشد
هرچند که نامه ام سیه تر باشد
مفرست بدوزخم که نتوانم دید
جایی که درو عدو حیدر باشد.
(از صبح گلشن ص 33).
ورجوع به الذریعه ج
9 قسمت اول ، و فرهنگ سخنوران تألیف خیامپور شود.