الف قامت . [ اَ ل ِ م َ ] (ص مرکب ) آنکه قامتی راست دارد. هرچیز افراخته و راست مانند الف . (ناظم الاطباء)
: خمیده پشت الف قامتان مژگانش
ز بار غمزه که در چشم فتنه بار شکست .
طالب آملی (از بهار عجم ).
کرشمه سنج نگاه ستیزه جویانم
سوادخوان الف قامتان مژگانم .
محمدقلی سلیم (از بهار عجم ).
۞ || کنایه از محبوب راست قامت . الف قد
: الف قامتی کز الف قامت من
بنون خم زلف سازد خم نون .
سوزنی .