الفقر فخری . [ اَ ف َ رُ ف َ] (ع جمله ٔ اسمیه ) اقتباس است از حدیث نبوی : الفقر فخری و به افتخر. یعنی فقر فخر من است و بدان افتخارمیکنم . بدین حدیث صوفیه در کتب خود استناد کرده اند و در سفینةالبحار (چ نجف ج
2 ص
378) جزو احادیث نبوی ذکر شده و مؤلف اللؤلوءالمرصوع (ص
55) از ابن تیمیه آنرا از موضوعات می شمارد. مولانا گوید
: فقر فخری نز گزاف است و مجاز
صدهزاران عز پنهان است و ناز.
(از احادیث مثنوی تألیف فروزانفر ص 23).