الیاء
نویسه گردانی:
ʼLYAʼ
الیاء. [ اِل ْ ] (ع مص )درنگ کردن و پس ماندن . یقال : الیأت الناقة؛ ای ابطأت . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (از المنجد).
واژه های همانند
۸۹ مورد، زمان جستجو: ۰.۶۶ ثانیه
این واژه به تازگی اضافه شده است و هنوز هیچ کسی برای آن معنی ننوشته است. برای اینکه برای این واژه معنی بنویسید
اینجا کلیک کنید.
مهد علیا. [ م َ دِ ع ُل ْ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) لقبی که به مادر بزرگان و شاهان می دادند و از آن جمله است لقب خیرالنسأبیگم دختر میرعبداﷲ...
مهد علیا. [ م َ دِ ع ُل ْ ] (اِخ ) ملک جهان خانم (1220-1290 هَ .ق .). زن محمدشاه قاجار و مادر ناصرالدین شاه که در فاصله ٔ مرگ محمدشاه تا ورود ن...
ساور علیا. [ وَ رِ ع ُل ْ ] (اِخ )از جمله ٔ کوهستان و ییلاقات شاه کوه و ساور علیا. (ترجمه ٔ سفرنامه ٔ مازندران و استرآباد رابینو ص 169).
کشار علیا. [ ک َ رِ ع ُل ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بخش کن شهرستان طهران واقع در 7هزارگزی شمال باختری کن و 15هزارگزی شمال شوسه ٔ تهران ...
نساء علیا. [ ن ِ ءِ ع ُل ْ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بالای بخش طالقان شهرستان تهران ، در 12هزارگزی شرق شهرک در ناحیه ٔ کوهستانی سردسیری و...
زاب علیا. [ ب ِ ع ُ ] (اِخ ) نام رود لیکوس است که در شرق دجله جاریست و به رود شیل ایرماق ، واقع در کاپادوکیه ٔ قدیم میریزد و با زاب سفلی د...
ابه ٔ علیا. [ اَب ْ ب َ ی ِ ع ُل ْ ] (اِخ ) قریه ای است از لحج .
اشکور علیا. [ اِ ک َ وَ رِ ع ُل ْ ] (اِخ ) یا بالا ولایت . از بلوکات ناحیه ٔ رانکوه و لنگرود گیلان در کوههای جنوبی رانکوه .
امعاء علیا. [ اَ ءِ ع ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) امعاء دقاق . رجوع به امعاء شود.