امان خواستن . [ اَ خوا
/ خا ت َ ] (مص مرکب ) درخواست زنهارکردن . (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین ). امان طلبیدن . بزنهار درآمدن . (فرهنگ فارسی معین )
: سپاه سه کشور امان خواستند
بدان گفته ها دل بیاراستند.
فردوسی .
کی بتابد تا نیابد مشتری از تو جواز
کی برآید تانخواهد توأمان از تو امان .
زینبی .
ز شرق و غرب ز رایت همی امان خواهند
که هست او را بر طبع و خاطر تو گذر.
مسعودسعد.
بفریاد آمد و امان خواست . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ).