امان یافتن . [ اَ ت َ ] (مص مرکب ) زنهار یافتن . در کنف حمایت کسی درآمدن . (فرهنگ فارسی معین )
: تا امان یابد بمکرم جانتان
ماند این میراث فرزندانتان .
مولوی .
جبر خفتن در میان رهزنان
مرغ بی هنگام کی یابد امان .
مولوی .
اگر بر جفا پیشه بشتافتی
کی از دست قهرش امان یافتی ؟
سعدی (بوستان ).