ام القری

ام القری . [ اُم ْ مُل ْ ق ُ را ] (اِخ ) مکه . (اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). مکه را ام القری خوانند زیرا گوینداصل زمین آنجاست . بقیه ٔ زمین را حق تعالی از او بیرون کشید. (از نفایس الفنون قسم اول ، ص 100). مکه را گویند زیرا که در وسط زمین است یا برای آنکه قبله ٔ مردمان است یا برای آن که شأن آن نسبت بقرای دیگر بلندتر است . (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) :
مرا سجده گه بیت بنت العنب بس
که از بیت ام القری میگریزم .

خاقانی .