امر
نویسه گردانی:
ʼMR
امر. [ اِم ْ م َ ] (ع اِ) بره ٔ خرد. مؤنث آن امرة است . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || شی ٔ. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از آنندراج ) (از ناظم الاطباء). گویند ما له امر و لا امرة؛ نیست او را چیزی . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). چیز.
واژه های همانند
۵۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۲۵ ثانیه
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن ملاک . رجوع به عمر (ابن عبدالملک بن ...) شود.
عمر. [ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن ملقن . رجوع به عمر انصاری شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن منبه سدوسی . رجوع به ابوالمنبه (عمربن ...) شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن موسی بن جعفر الصادق (ع ). از فرزندان امام هفتم است و برخی نام او رامحمد دانسته اند. (از حبیب السیر چ خیام ج 2 ...
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن موسی بن عبیداﷲبن معمر. مشهور به ابن معمر.از فرماندهان شجاع قرن اول هجری . وی به کمک ابن اشعث بر عبدالملک بن ...
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن نبیل . رجوع به ابوحفص (عمربن ...) شود.
عمر.[ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن نجیم . رجوع به عمر مصری شود.
عمر. [ ع ُ م َ ](اِخ ) ابن واصل . رجوع به ابویزید (عمربن ...) شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن وردی . رجوع به ابن الوردی و عمر (ابن مظفربن ...) شود.
عمر. [ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن هارون . رجوع به عمر بلخی شود.