امنه .[ اَ م َ ن َ
/ ن ِ
/ اَ ن َ
/ ن ِ ] (اِ) توده ٔ هیزم شکافته . (لغت فرس اسدی چ دبیرسیاقی ص
158) (صحاح الفرس ). پشته ٔ هیزم . (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). پشتواره ٔ هیزم . (مؤید الفضلاء). آمنه
: هیزم خواهم همی دو امنه ز جودت
جو [ چو ] دو جریب خم سیکی چون خون
۞ .
ابوالعباس (از لغت فرس اسدی ).
هزار امنه ٔ هیزم همه ز کوه خشک
نهاده اند برانبار و من در انبارم .
سوزنی .