انده
نویسه گردانی:
ʼNDH
انده . [ اَ دَ / دِ ] (پساوند) مزید مؤخر که چون در آخر فعل امر (دوم شخص مفرد بدون باء تأکید) [ = ریشه مضارع فعل ] درآید نعت فاعلی درست کندهمچون آینده ، رونده ، پوشنده ، یا زنده . (از یادداشت مؤلف ). || گاه در آخر اسامی نیز آید و نعت فاعلی سازد: غمنده [ = غمگین ]، شرمنده ، رزمنده .
واژه های همانند
۳۰ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۲ ثانیه
انده گساری . [ اَ دُه ْ گ ُ ] (حامص مرکب ) اندوه گساری . اندوه شکستن . اندوه زدودن . اندوه بری . و رجوع به اندوه گساری شود.
انده کشیدن . [ اَ دُه ْ ک َ / ک ِ دَ ] (مص مرکب ) اندوه بردن . غم خوردن . تحمل کردن اندوه : یار آن باشد که انده یار کشد. عبدالواسع جبلی .من ...
انده خوردن . [ اَ دُه ْ خوَرْ / خُرْدَ ] (مص مرکب ) اندوه خوردن . غم خوردن : کسی نیست در بخشش دادگرهمی شادی آرای و انده مخور. فردوسی .کنون ...
انده داشتن . [ اَ دُه ْ ت َ ] (مص مرکب ) اندوه داشتن . غم داشتن . غمناک بودن . غمگین بودن : ندارم همی انده خویشتن ازویست این درد و اندوه ...
انده گساردن . [ اَ دُه ْ گ ُ دَ ] (مص مرکب ) شکستن اندوه . تسکین دادن و ازمیان بردن غم و غصه : کسی را که رود و می انده گساردبود شعر من ...
انده وابردن . [ اَ دُه ْ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) اندوه بردن . تفریج . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به انده بردن شود.
انده قوقوی بری . [ اَ دَ / دِه ْی ِ ب َرْ ری ] (اِ مرکب ) رجوع به حندقوقی بری شود.
عنده . [ع َ ن َ دَ / دِ ] (از ع ، ص ، اِ) ج ِ عاند است که در زبان فارسی به کار رفته : اهل اسلام بدان التفات ننمودند و جز به عبده ٔ نار و ع...
عندة. [ ع َ دَ ] (اِخ ) نام مادر علقمةبن سلمة، از قبیله ٔ مهره است . (از منتهی الارب ).
حصن اندة. [ ح ِ ن ِ اَ ] (اِخ ) حصنی به اسپانیا. (حلل سندسیه ج 1 ص 219).