ایادی

ایادی . [ اَ ] (ع اِ) جج ِ ید، به معنی دست . (آنندراج ) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || نعمتها و نکوئیها و دستها و این جمع ایدی است و ایدی جمع ید است . (غیاث ) :
بچشم هر کس او را بزرگی و حشمت
بجای هر کس او را ایادی و کردار.

فرخی .

آن مهترزاده را بجای من ایادی بسیار است . (تاریخ بیهقی ).
نه دیده معالی ترا گردون غایت
نه کرده ایادی ترا گردون احصا.

مسعودسعد.

صواب آن است که جمله ... شکر ایادی او را بازرانم . (کلیله و دمنه ).
در باغ ایادیش بر اشجار مروت
پخته است و رسیده رطب و خار شکسته .

سوزنی .

نیست آیات کرامات ترا
بجز احسان و ایادی تفسیر.

سوزنی .

از خنصر چپ عقد ایادیت گرفته
اطفال در آن عهد که ابهام مکیده .

ظهیرالدین فاریابی .

گر من عواطف تو فراموش میکنم
بادا غمان من چو ایادیت بی شمار.

سید حسن غزنوی .

چون از حضرت ایشان بازگشت این قطعه در شکر ایادی ایشان انشاء کرد. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). آثار و ایادی و عواطف و عوارف و مکارم آل سامان .(ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). که ایادی نعمای او چگونه فایض بوده است . (جوینی ، از یادداشت مؤلف ). سوابق نعمت بر این بنده داری و ایادی منت . (گلستان سعدی ). بعضی از ایادی ونعم مولانا الجلیل کافی الکفاة که در... (تاریخ قم ص 4).
- سبق الایادی ؛ سابقه نعمت . حق نعمت :
همه نامداران وگردن فرازان
بزنجیر سبق الایادی مقید.

سعدی (از کلیات چ مصفا ص 692).

رجوع به سبق شود.