باب الازج

باب الازج . [ بُل ْ اَ زَ ] (اِخ ) محله ای در بغداد. (منتهی الارب ). محله ای بزرگ دارای بازارهای بسیار و محال بزرگ در مشرق بغداد، بدانجاعده ای محلهاست که هر یک از آنها شهرگونه ایست . (از معجم البلدان ). عبداﷲ بن جبرئیل آورده است : ابوالحسن حرانی و سنان حکایات جالب بسیار دارند که از آن جمله است حدیث بریان کردن جگر و داستان آن چنین است که : شخصی در باب الازج جگرپزی داشت و هر وقت این دو تن از برابر او میگذشتند وی برمیخاست و با احترام آنان برپا می ایستاد تا میگذشتند. (عیون الانباء ج 1ص 227). در بغداد مردم محله ٔ باب الازج که از اهل سنت و اکثر ایشان پیرو مذهب امام احمد بن حنبل اند از پذیرفتن اوامر «خدابنده » امتناع کردند... (سفرنامه ٔ ابن بطوطه ص 151، بنقل تاریخ مغول اقبال ص 318)... از مولد ابن احمد بن علی ابوالحسن معروف به ابن الهبل طبیب پرسش شد، پاسخ داد: در بیست و سوم ذیقعده ٔ سنه ٔ 525 هَ . ق . به بغداد به باب الازج متولد شدم . (تاریخ الحکماء قفطی چ لیپزیک سال 1320 هَ . ق . ص 239 س 13).