بادبان اخضر. [ ن ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آسمان و فلک و عرش و کرسی باشد. (برهان ) (آنندراج ) (مجموعه ٔ مترادفات ص
10). آسمان و عرش . (ناظم الاطباء)
: چون آه عاشق آمد صبح آتش معنبر
سیماب آتشین زد در بادبادن اخضر.
خاقانی .
رجوع به بادبان سبز شود.