باران کمان . [ ن ِ ک َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) مرادف باران تیر. تیر بسیار. رجوع به باران تیر شود. در آنندراج این ترکیب بدینسان آمده : بمعنی خود، اوحدالدین انوری گوید
: نگهای علم در سپهر پیچد
باران کمان بی بخار باشد (؟).
(از آنندراج ) (از بهارعجم ).