باغ و راغ . [ غ ُ ] (ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) به باغستانها و دشتهای سبز و خرم اطلاق شود. باغستان و چمنزار
: بزن ای ترک آهو چشم آهو از سر تیری
که باغ و راغ و کوه و دشت پرماهست و پر شعری .
منوچهری .
مگر دیده باشی که در باغ و راغ
بتابد بشب کرمکی چون چراغ .
سعدی (بوستان ).
و رجوع به هر یک از این دو کلمه شود.