باورد

باورد. [ وَ] (اِخ ) همان ابیورد خراسان است که بین سرخس و نسا قرار دارد. (از معجم البلدان ). نام بلده ای است در خراسان و گویند کیکاوس زمینی به باوردبن گودرز به اقطاع مقرر فرموده بود و او این شهر را در آن زمین بنا نمود و بنام خود کرد. (آنندراج ) (برهان قاطع) : باورد اندر میان کوه و بیابان است ، جای بسیار کشت و برز و هوایی درست و مردمانی جنگی . (حدود العالم ). سلطان فرمود تا نامها نبشتند به هرات و پوشنگ و طوس و سرخس و نسا و باورد و بادغیس . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 44). و رجوع به ابیورد و تاریخ جهانگشای جوینی ج 1 ص 123 و نزهة القلوب ص 212 و تاریخ گزیده ص 376 و 435 و فهرست عالم آرای عباسی و حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 564 و 592 و ج 4 ص 130 و 253 و قاموس الاعلام ترکی شود.