براه انداختن . [ ب ِ اَ ت َ ] (مص مرکب ) (از: ب + راه + انداختن ) براه افکندن . بیدار کردن و راه نمودن . (آنندراج ). راهی کردن
: بال و پر شد شوق من سنگ نشان خفته را
من براه انداختم این کاروان خفته را.
صائب (آنندراج ).
|| بکار انداختن چنانکه موتوری را.