برافراشتن . [ ب َ اَ ت َ ] (مص مرکب ) برافراختن . افراشتن . بالا بردن . بلند کردن . (ناظم الاطباء). ترفیع
: بصدمردش از جای برداشتی
ز هامون بگردون برافراشتی .
فردوسی .
|| تشیید. شید. برافراشتن بنا. (ترجمان القرآن )
: و پادشاهان محتشم را حث ّ باید کرد بر برافراشتن بناء... (تاریخ بیهقی ). رجوع به افراشتن شود.