بسر تازیانه بخشیدن . [ ب ِ س َ رِ ن َ
/ ن ِ ب َ دَ ] (مص مرکب ) بسر تازیانه دادن . چیزی را سهل و فرومایه دانسته به اشاره ٔ سر تازیانه عطا فرمودن . (آنندراج )
: آوریدی جهان به تیغ فراز
بسر تازیانه دادی باز.
نظامی (از آنندراج ).
خسرو بسر تازیانه بخشد
چون ملک عراق ار هزار باشد.
انوری (از آنندراج ).