بشیر
نویسه گردانی:
BŠYR
بشیر. [ ب َ ] (اِخ ) ابن نهیک مکنی به ابوالشعشاء. تابعی و کسی است که در روایت حدیثی منقول ابویعلی موصلی بنقل از ابوهریره گفته است که بدان استدلال نمیتوان کرد. رجوع به مقدمه ٔ ابن خلدون ترجمه ٔ پروین گنابادی ج 1 ص 646 شود.
واژه های همانند
۹۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
بشیر امی لقب . [ ب َ رِ اُ م ْ می ل َ ق َ ] (ترکیب وصفی ). کنایه از حضرت رسول (ص ) (انجمن آرا).
بشیر حارثی کعبی . [ ب َ رِ رِ ی ِ ک َ ] (اِخ ) پدر عصام بود و ابن ابی حاتم او را از صحابه شمرده است . نام نخستین وی اکبر بود و از طرف قوم خ...
بشیر و شکر برآمدن . [ ب ِ رُ ش ِ ک َ ب َ دَ ] (مص مرکب ) بشیر و شکر پرورده شدن . (آنندراج ) : کجا بزهر سوءالم لب جواب گشایدشکر لبی که بشیر و شک...