بشیر
نویسه گردانی:
BŠYR
بشیر. [ ب َ ] (اِخ ) خواجه محمد خلف خواجه سید نظام الدین لکهنوی معروف بسید فقیربن سید شاه خواجه حسین مودودی چشتی از احفاد خواجه محمد صالح اکبر اخلاف خواجه قطب الدین مودود چشتی است . اول کسی که از فرزندان وی قدم به سرزمین هند گذاشت و توطن گزید او بود. وی در نظم و نثر فارسی مهارتی داشت و شعرش در صبح گلشن ص 65 و 66 و الذریعه ج 9 ص 138 ذیل بشیر لکهنوی ، بنقل از صبح گلشن آمده است .
واژه های همانند
۹۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۱۱ ثانیه
بشیر امی لقب . [ ب َ رِ اُ م ْ می ل َ ق َ ] (ترکیب وصفی ). کنایه از حضرت رسول (ص ) (انجمن آرا).
بشیر حارثی کعبی . [ ب َ رِ رِ ی ِ ک َ ] (اِخ ) پدر عصام بود و ابن ابی حاتم او را از صحابه شمرده است . نام نخستین وی اکبر بود و از طرف قوم خ...
بشیر و شکر برآمدن . [ ب ِ رُ ش ِ ک َ ب َ دَ ] (مص مرکب ) بشیر و شکر پرورده شدن . (آنندراج ) : کجا بزهر سوءالم لب جواب گشایدشکر لبی که بشیر و شک...