بطاق خانه بودن چشم

بطاق خانه بودن چشم . [ ب ِ ق ِ ن َ / ن ِدَ ن ِ چ َ / چ ِ ] (مص مرکب ) عبارت از آن حالت که آدمی مشرف بر مرگ شود و چشم بر طاق دیوار خانه دوزد یا روی بسوی آسمان چشم باز کند. (آنندراج ) :
بطاق خانه از آن چشم باشدم دم نزع
که طاق خانه ٔ من چشم بر سرای تو بست .

رکنای مسیح (از آنندراج ).

و رجوع به چشم بطاق افتادن (ذیل طاق ) شود.