بلال
نویسه گردانی:
BLAL
بلال . [ ب ِ ] (اِخ ) ابن ابی برده عامربن ابی موسی اشعری ، امیر و قاضی بصره در اوایل قرن دوم هجری . وی بسال 109 هَ . ق . از جانب خالدالقسری بولایت بصره گماشته شد و در سال 125 هَ . ق . بوسیله ٔ یوسف بن عمر ثقفی معزول و زندانی گشت و اندکی بعد در زندان درگذشت . بلال در حدیث مورد اعتماد بود ولی روش اودر قضاوت پسندیده نبود. (از الاعلام زرکلی ج 2 ص 498).از تهذیب التهذیب و فیات الاعیان و خزانه ٔ بغدادی ).
واژه های همانند
۱۳ مورد، زمان جستجو: ۰.۰۸ ثانیه
جلال الحق. {ج اُ حَ} (ا.، ص. مرکب عربی) بلال فروشی //////////////////////////////////////////////////////////////////////////// وَفاداری و حق گوری نه ...
ابن بلال . [ اِ ن ُ ب َ ] (اِخ ) ابوالحسن علی بن بلال بن معاویةبن احمد المهلبی . از فقهاء شیعه . او راست : کتاب الرشد و البیان . (ابن الندیم ).
بُلال . [ ب ُ ] (ع اِ) آب . (منتهی الارب ). ماء. (اقرب الموارد). بَلال . بِلال . رجوع به بَلال شود.