بوستان پیرا. (نف مرکب ) بوستان پیرای . باغبان . (آنندراج ). بستان پیرا. بوستان بان . (فرهنگ فارسی معین )
: اگر از دورباش بوستان پیرا نیندیشد
سر از یک طوق با قمری کند سرو روان بیرون .
صائب .
بسعی بوستان پیرا چه حاجت باغ مینو را.
یغما (از ضیاءاللغة).
رجوع به بستان پیرا و بستان پیرای شود.